Wordt mijn bloed nu getest?

We onderwer­pen alle bloedproducten aan laboratoriumtests voor het hepatitis B- en C-virus. En voor hiv en syfilis. Daar­naast wordt de bloedgroep bepaald. We tellen ook de verschillende bloedcellen. En we berekenen het hemoglobinegehalte.

Sinds 30 maart bezorgen we elke 2 weken reststalen van bloeddonaties aan Sciensano. Zij onderzoeken of bloeddonoren antistoffen hebben tegen het coronavirus om zo een beeld te krijgen van de verspreiding van het virus binnen de Belgische bevolking. Als donor krijg je daar geen individuele testresultaten van. De testresultaten zijn ook niet betekenisvol voor je persoonlijke gezondheidstoestand, omdat er een tijdsinterval is van enkele weken tussen donatie en de beschikbaarheid van het resultaat. Bovendien is het nog onduidelijk is of antistoffen aantonen dat je beschermd bent tegen de infectie. De algemene bevindingen van de studie kan je terugvinden op de website van Sciensano.

Bij gunstige laboresultaten verwittigen we je niet. Maar indien de tests afwijkende waarden vertonen die van belang zijn voor je gezondheid, dan brengt ons medisch secretariaat je schriftelijk op de hoogte. In de brief delen we ook de testresultaten mee, zodat je daarmee een arts kan raadplegen. Wanneer we een recente hepatitis B of syfilisinfectie constateren, zijn we wettelijk verplicht om ook de overheid op anonieme wijze op de hoogte te brengen. De testresultaten maken we nooit bekend aan andere mensen zonder jouw toestemming, zelfs niet aan je behandelende arts. In enkele bijzondere gevallen zal de arts van het donorcentrum je uitnodigen om de uitslag van de tests persoonlijk te bespreken.

Hebben we afwijkende waarden geconstateerd in je bloed? Hier vind je een korte uitleg over de resultaten en onze laboratoriumonderzoeken.

• Hemoglobine
  Hemoglobine (Hb) is een ijzerbevattend eiwit in de rode bloedcellen dat zorgt voor het transport van zuurstof tussen longen en lichaamscellen. Een verlaagd hemoglobinegehalte kan veel oorzaken hebben, bijvoorbeeld ijzertekort.
• Rode bloedcellen
  Rode bloedcellen (erytrocyten) zijn kernloze biconcave schijfjes met hemoglobine als voornaamste bestanddeel. Het volumepercentage van de rode bloedcellen noemt men de hematocriet.
• Witte bloedcellen
  Witte bloedcellen (leukocyten) maken deel uit van het afweersysteem. Een toename van het aantal witte bloedcellen betekent meestal dat er een infectie aanwezig is in het lichaam.
• Bloedplaatjes
  De bloedplaatjes zijn kleine celfragmenten in het bloed. Ze zorgen samen met de stollingsfactoren voor een adequate bloedstelping (hemostase) bij bloedverlies.
• Totaal eiwit
  Plasma-eiwitten maken 6 à 8% uit van het plasma. De voornaamste zijn albumine, globulines en fibrinogeen. Albumines helpen bij het transport en de uitwisseling ter hoogte van de haarvaten. Globulines helpen bij de afweer, fibrinogenen bij de bloedstolling.
• Malaria–antistoffen
  Malaria is een infectieziekte die veroorzaakt wordt door eencellige parasieten van het geslacht Plasmodium. De parasiet wordt op mensen overgebracht door de malariamug. Ze kan echter ook via bloedtransfusie worden doorgegeven. Mensen die ooit malaria hebben gehad en nog steeds antistoffen in hun bloed hebben, kunnen levenslang de malariaparasiet in zich dragen zonder zelf ziek te zijn. Ze kunnen wel de infectie via het bloed blijven overdragen.
• Rechtstreekse antiglobulinetest (RAGT) of directe Coombs test (DC)
  De directe Coombs test meet de aanwezigheid van antistoffen die zich op de rode bloedcellen hebben vastgehecht. Dat kan veroorzaakt zijn door medicatie, virale infecties … maar vaak is de oorzaak onbekend. Meestal gaat het om een voorbijgaand fenomeen. De aanwezigheid van de antistoffen verstoort echter de laboratoriumtesten die nodig zijn om het bloed bij een patiënt te kunnen toedienen.
• Onregelmatige rode bloedcel antistoffen (OAS)
  Onregelmatige antistoffen zijn normaal niet aanwezig in het bloed. Het zijn afweerstoffen tegen andere bloedgroepen dan A en B. Ze ontstaan na een zwangerschap of transfusie. Bij toediening aan bepaalde patiënten kunnen ze een ongewenste - soms ernstige - reactie uitlokken. Voor de donor zijn deze antistoffen belangrijk bij een zwangerschap of een transfusie.
• Hiv, HBV, HCV en syfilis
  Het humaan immunodeficiëntievirus (hiv) infecteert bepaalde witte bloedcellen en verzwakt de weerstand tegen ziekteverwekkers. Hiv-besmetting kan uiteindelijk leiden tot AIDS.
• Het hepatitis B virus (HBV) en het hepatitis C virus (HCV) veroorzaken een ontstekingsreactie ter hoogte van de lever (hepatitis). Het ziektebeloop kan variëren van asymptomatisch tot zeer ernstig.
• Syfilis is een seksueel overdraagbare aandoening (SOA) die wordt veroorzaakt door de bacterie Treponema pallidum.
• Bij iedere donatie sporen we merkers van hiv, HBV , HCV en syfilis op. In de beginfase van de infectie zijn de concentraties van de merkers vaak zo laag dat ze onder de detectielimiet van de test vallen. Daarom is het belangrijk om bepaalde situaties te melden die mogelijk een blootstelling aan een van vernoemde ziekteverwekkers inhouden.
• aHBc (Hepatitis B core antistoffen)
  De aanwezigheid van hepatitis B core antistoffen in het bloed wijst erop dat er ooit een besmetting is geweest met het hepatitis B virus. Bloed dat de antistoffen bevat, mogen we niet toedienen aan patiënten.
• aHBs
  Die antistoffen kunnen ontstaan na een natuurlijke infectie of na vaccinatie. Ze wijzen op immuniteit tegen het HBV.

Dan kan je contact opnemen met ons medisch secretariaat:

• Voor Oost- & West-Vlaanderen: medischsecretariaat.gent@rodekruis.be of 09 244 56 65.
• Voor andere regio's: medischsecretariaat.mechelen@rodekruis.be of 015 44 57 44.

Als de laboratoriumtests afwijkingen aantonen die de gift ongeschikt maken voor patiënten, dan wordt de donatie vernietigd. Dat gebeurt zeker als de donatie o.a. virussen of bacteriën bevat die het bloed van de ontvanger kunnen besmetten. Bijvoorbeeld het hepatitis B- en C-virus, hiv-virus of syfilis. In zo’n geval informeren we uiter­aard de donor over de afwijkende resultaten. We zijn ook verplicht om de persoon definitief uit te sluiten als donor. Bloedproducten die niet voor transfusie voldoen, kunnen soms erg nuttig zijn voor andere doeleinden zoals wetenschappelijk en epidemiologisch onderzoek. Uiteraard gebeurt dit steeds ano­niem. Hetzelfde geldt ook voor de reststalen van elke donatie. We vragen donoren daarvoor toestemming op de voorzijde van de medische vragenlijst.