30 september 2016

Op vakantie met de J.H. Dunant!

Aangepaste Vakanties is een onderdeel van het Rode Kruis die voor velen nog vrij onbekend is. Ellen Vandamme is reeds een tweetal jaar vrijwilligster bij Rode Kruis Poperinge en ging dit jaar voor de tweede maal mee op aangepaste vakanties. In onderstaand reisverslag biedt Ellen je een klare kijk op haar avonturen!

Wat zijn Aangepaste Vakanties?

Dankzij het Rode Kruis kunnen ouderen en mensen met een ziekte of handicap genieten van een weekje vakantie met alle aandacht en verzorging die ze nodig hebben. Iedereen heeft ten slotte recht op vakantie! De vakantiegasten kunnen ook hun partner, een vriend, familielid of mantelzorger mee nemen.

Rode Kruis Vlaanderen werkt nauw samen met Rode Kruis Nederland en zo beschikken ze over verschillende accommodaties waar Aangepaste Vakanties kunnen georganiseerd worden:

Hotel De Valkenberg (in Rheden - NL)
Vakantiehuis De Paardestal (in Rheden – NL)
Vakantieschip J.H.Dunant (Antwerpen-Nederland)
Vakantieverblijf Middelpunt (Middelkerke)
Hotel Ijsselvliedt (Wezep – NL)

Vakantieschip J.H. Dunant

Dit jaar ben ik in september voor de 2e keer mee geweest als vrijwilliger op vakantieschip J. Henri Dunant van het Nederlandse Rode Kruis (van 19 tot 24 sept.). Per jaar voorzien ze 3 of 4 keer een week van de “Vlamen” (zoals de Nederlandse collega’s ons blijkbaar noemen). De vrijwilligers komen vanuit heel Vlaanderen en verzamelen in Antwerpen aan het Kattendijkdok waar het schip aangemeerd ligt.

De ontmoeting tussen de vrijwilligers is ontzettend hartelijk. Velen van hen zijn ervaren rotten: ze zijn gepensioneerd, maar beslissen om al hun vrije tijd te spenderen als vrijwilliger voor Aangepaste Vakanties. Dit is echt hun passie! Er zijn ook verschillende koppels mee. Gelukkig nemen ze maar al te graag de nieuwe vrijwilligers onder hun vleugels. Er zijn ook telkens jongere vrijwilligers enthousiast om mee te gaan, zodat de groep mooi in balans is.

Nadat iedereen wat heeft kunnen bijpraten, kennis maken en zich installeren in de slaapkajuiten op het onderdek, worden de vrijwilligers verdeeld in zorgunits. In elke unit staat een verpleegkundige aan het hoofd die de zorgtaken van de vakantiegasten verdeelt. Daarna is het nog even spannend afwachten en dan komen onze vakantiegasten van over heel Vlaanderen aan met busjes. Ik moet toegeven dat dat een hectisch moment is, maar dankzij de juiste afspraken worden de vakantiegasten goed ontvangen. Eerst dienen ze aangemeld te worden aan de receptie. Daarna begeleiden de vrijwilligers hen naar de gastenhutten en helpen eventueel met het uitpakken van de valiezen. Voor de ervaren vakantiegasten voelt het aan als thuiskomen, voor de nieuwe gasten start een ware ontdekkingstocht.

Dagindeling

De eerste avond wordt bewust kalm gehouden, omdat de meeste vakantiegangers al een drukke dag achter de rug hebben. ’s Avonds wordt er voor de eerste keer met iedereen samen gedineerd in het restaurant en daarna wordt het gezellig gemaakt in het salon met een leuke babbel of een gezelschapsspel.

’s Morgens lopen de wekkers van de vrijwilligers vroeg af, omdat we om 7u30 verwacht worden aan de ontbijttafel. Hier doen we onze krachten op, want om 8 uur vliegt iedereen vollenbak in de ochtendverzorging: wassen, douchen, scheren, tanden poetsen, maquilleren, aankleden, …. . Terwijl de gastenhutten worden opgeruimd, kunnen de vakantiegangers genieten van een lekkere brunch, wanneer ze maar willen. Zij die het wensen, kunnen in de voormiddag deelnemen aan een activiteit zoals knutselen of kiezen lekker zelf wat ze graag doen. Wij hadden tijdens de vakantieweek zo véél geluk met het weer, dat iedereen het zonnedek opzocht. Het was er zalig vertoeven – het ultieme vakantiegevoel!

Naargelang de vaarroute en het weer, wordt er geprobeerd om 2 tot 3 keer te “passagieren”. Dat wil zeggen, aanmeren in een pittoresk havenstadje waar de vakantiegangers op verkenning mogen, terrasje gaan doen, in de winkeltjes snuisteren, … . Als vrijwilliger begeleid je meestal een rolstoelgebruiker. Het duurt niet lang vooraleer je beseft hoe moeilijk het is voor rolstoelgebruikers om ergens naar toe te gaan: kasseien, borduren, fout geparkeerde auto’s en verlichtingspalen midden op het voetpad zijn absoluut niet onze beste vrienden!

Naar de avond toe mag iedereen weer zijn voeten (of wielen) onder tafel schuiven en worden we zoals in een echt restaurant bediend. Na het avondmaal zijn de meeste gasten nog goed in vorm en dat is maar goed ook, want ’s avonds wordt er telkens een activiteit voorzien: een onverslaanbaar Bingospel, muziekoptredentjes, … . Kortom, de ambiance blijft erin en als er gedanst kan worden, zal dit ook zeker gebeuren!

Voor de laatste dag worden de nodige voorbereidingen getroffen, zodat alle vakantiegangers weer goed en wel naar huis kunnen. Wees er maar zeker van dat het afscheid tussen vrijwilligers en de gasten heel pakkend kan zijn!

Besluit

Het was opnieuw een fantastische ervaring. Als vrijwilliger is zo’n vakantieweek behoorlijk intensief, zowel op fysiek als op mentaal vlak, maar je krijgt er ontzettend veel voldoening van. De glimlach op de gezichten van de vakantiegasten is onbetaalbaar! Ik raad het zeker iedereen aan!

Wist je dat…

… de ervaring die ik als vrijwilliger bij Aangepaste vakanties heb opgedaan, indruk heeft gemaakt tijdens sollicitatiegesprekken?
… je geen vrijwilliger van het Rode Kruis hoeft te zijn om mee te gaan?
… de West-Vlamingen goed vertegenwoordigd zijn onder de vrijwilligers?
… er telkens een arts aanwezig is?
… je als vrijwilliger naast de zorg ook kunt kiezen voor een andere functie zoals medewerker keuken/restaurant, animator, ... ?
… er mogelijkheid is om vooraf een basiscursus te volgen in Mechelen om mensen te wassen, leren werken met tilliften en verschillende soorten rolstoelen, … ?
… ook studenten mee mogen onder het mom van stage? In Nederlandse scholen is deze stagemogelijkheid al goed ingeburgerd, in België kan dit nu ook recent vanuit sommige scholen .
… de vaarroute telkens anders is? Tijdens vakantieweek 38 vaarden we langs Willemstad, Zierikzee, Maassluis, Wijk Bij Duurstede en Tiel.
… je best oordopjes mee brengt om te kunnen slapen. Maar als de boot ’s nachts vaart, helpen deze helaas ook niet meer.
… lokale vrijwilligers van het Rode Kruis ons telkens stonden op te wachten wanneer we aan land gingen? Zo hadden we extra duwers voor de rolstoelen en hadden we extra gidsen die ons naar de leukste plekjes konden brengen. Super handig!
… de toekomst van het vakantieschip onder de vlag van het Rode Kruis helaas onzeker is? Volgend jaar wordt ze overgenomen door een privé instantie.
… je het vakantieschip J.H. Dunant kan volgen op Facebook? Regelmatig komen er berichten op als ze nog op zoek zijn naar vrijwilligers.
… je steeds bij mij terecht kan voor extra reisverhalen?!