De verdragen van Genève

Het Rode Kruis is al die jaren, net zoals zijn stichter Henry Dunant, de motor gebleven achter de verbetering van het lot van oorlogsslachtoffers. Nieuwe schendingen, nieuwe methoden en middelen van oorlogvoering, vroegen later om aanvullingen en nieuwe regels... Het Eerste Verdrag wordt al snel aangevuld met het Tweede Verdrag van Genève dat bescherming biedt aan de zieken, gewonden en schipbreukelingen van de oorlog op zee.

Door de Eerste Wereldoorlog wordt in 1929 een Derde Verdrag opgesteld over de bescherming en behandeling van krijgsgevangenen. De noodzaak om de burgerbevolking te beschermen wordt duidelijk na de holocaust en de massale bombardementen van de steden in de Tweede Wereldoorlog. Dit leidt tot het Vierde Verdrag van Genève in 1949.

Op dit ogenblik zijn de Verdragen door vrijwel alle landen in de wereld erkend. De vier Verdragen van Genève vormen nog steeds de basis van het Internationaal Humanitair Recht.