Henricus Wuyts is geboren op 22 januari 1892 en was de pastoor van de parochie Sint-Bartholomeus in Merksem.
Wuyts doet meerdere gulle schenkingen aan zijn parochie en de kerk. Zo schonk hij een triomfzuil dat hij in 1904 inwijdde, en tot op vandaag terug te vinden is ter hoogte van de Sint-Bartholomeuskerk.
Deze triomfzuil werd opgericht op het toenmalige kerkhof ter gelegenheid van de 50ste verjaardag van de afkondiging van het dogma van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria in 1854. Zowel voor de levenden die naar de kerk kwamen, als voor de overledenen die op het kerkhof begraven lagen, was het een vertroosting: het kwaad en de dood hebben niet het laatste woord, wél God in Jezus, en dit mede dankzij Maria’s medewerking.
In 1917 laat Wuyts naar aanleiding van zijn 25-jarig priesterjubileum op eigen kosten twee nieuwe glasramen plaatsen. Het ene is een herdenkingsraam voor het 700-jarig bestaan (1217-1917) van de parochie met de geschiedenis van de patroonheilige Sint-Bartholomeus, het andere is toegewijd aan de Eucharistie.
De oudste glasramen van de kerk, beide van de hand van Augustin Stalins, staan in de dwarsbeuk. Pastoor Wuyts schenkt het eerste glasraam, in de noorddwarsbeuk, als aandenken aan het 700-jarig jubileum van de parochie in 1917 en aan zijn eigen gouden priesterjubileum. De boodschap die de engel onderaan ons op een opengerold perkament voorhoudt maakt dit ook duidelijk.
In 1920 werd de huidige Wuytslei vernoemt naar pastoor Wuyts, als eerbetoon voor zijn rol bij de stichting van het jongens- en meisjespatronaat en ziekenkas Vrede Merxem.
Wuyts overleed op 21 februari 1919. Zijn laatste rustplaats is ons vooralsnog onbekend.
